T kształtu
Encyklopedia PWN
niemiecki astronom i matematyk.
klimat
charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych (warunków pogodowych) powtarzających się w czasie, kształtujący się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich obserwacji i pomiarów meteorologicznych.
[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’],
knorr, knar, knor,
bezpokładowy wiosłowo-żaglowy statek wodny z IX–XI w., przeznaczony do transportu ładunków i pasażerów;
krzyż
ikon.:
[łac. crux],
twierdzenie, wg którego objętość przestrzeni fazowej układu opisywanego równaniami Hamiltona pozostaje stała;
etnolog i antropolog społeczny, współtwórca i główny przedstawiciel funkcjonalizmu.
